Dit jaar is begonnen met beperkingen die de overheid ingesteld heeft als gevolg van de toegenomen aantal positieve testen van Covid 19. In Nederland mogen we gelukkig onze mening uiten, en dat is dan ook volop gedaan. Evenzo over de vooralsnog vermeende praktijken van seksueel overschrijdend gedrag binnen The Voice. We mogen een mening hebben, we mogen zeggen tot hier en niet verder, zeggen “dit gaat me echt te ver”, aangeven dat je niet meer mee wil doen. We mogen “Nee” zeggen. we mogen grenzen aangeven. En dat is waar ik in dit blog aandacht voor wil hebben.

Grenzen….wat zijn dat eigenlijk?

We kennen veel grenzen, landgrenzen, natuurgrenzen, grenzen aan mogelijkheden, grenzen aan wat haalbaar is en persoonlijke grenzen. En vooral dat laatste lijkt een lastig begrip te zijn, wat oh zo makkelijk klinkt en in de mond genomen wordt. Wat zijn jouw persoonlijke grenzen? Ken je ze? Ga je er wel eens overheen en waarom dan eigenlijk?

Als je google erop na slaat kom je een mooie omschrijving tegen van mens-en-gezondheid. Zij slaan de spijker op zijn kop en formuleren.

Persoonlijke grenzen definiëren wie we zijn ten opzichte van de rest van de wereld. Ze bepalen hoe we ons leven willen leven en hoe we willen dat anderen ons behandelen. Als je niet weet waar je grenzen liggen weten mensen niet wie je bent, omdat je dat zelf niet eens weet.

Hierin lees je hoe belangrijk het is om je grenzen te kennen en tegelijkertijd lees je dat het niet makkelijk is. Immers het vraagt een continu afstemmen en spiegelen met jezelf. En dan de waan van de dag, de drukte die we allemaal kennen. Heb jij de tijd om echt te overdenken hoe je je verhoudt tot een bepaald standpunt? Waar jouw grens ligt van het acceptabele?

In mijn praktijk EvaH is dit item een dagelijks terugkerend onderwerp van gesprek. Je bent dus niet de enige als je je antwoorden niet meteen paraat hebt. Tot de conclusie komen dat je jarenlang over je grenzen heen bent gegaan en niet meer weet waar ze nu eigenlijk liggen kan best confronterend zijn. Misschien heeft je baas een groot beroep op je gedaan, Zorgen je kinderen en drukte van het gezin dat de tijd ontbreekt om stil te staan bij jouw grenzen. Ben je in een figuurlijke trein gestapt, ergens, ooit, en is deze zo snel  gaan rijden dat het niet meer lukte om te stoppen, om even stil te staan bij de gedachte, waar sta ik, wat wil ik, hoe denk ik hierover, wat vind ik ervan.

Grenzen aangeven gaat verder dan Nee zeggen. 

Delen is fijn!